Zo... pfff eindelijk.... IFR zit er op... wat voorheen van een lijen dakje ging keerde zich volledig tegen me afgelopen 2 weken. Wat een *&^ week zeg! Het begon het weekend voor mijn checks.. mijn auto en nog 4 KlS autos een lekker band.. ghmm ok.. vervelend...dan; de avond voor mijn D29 Instrument eind check... ik kom thuis na 2 vluchten en een interne D28 check die volledig in het honderd liep maar wel goed genoeg om door te gaan naar D29,, Ik zet mijn computer aan om de navigatieplanning af te maken en wat denk je.. beeld loopt vast en het ding sluit zich zelf af..hmm ok.. zal wel een update zijn ofzo.. dus met mijn goede gedrag het ding weer opnieuw opstarten.. pats blauw scherm en uit computer.. zweet druppels vormen zich en lopen langs mijn gezicht naar beneden...hmm NEE! het zal toch niet?! niet nu! nee .. dit kan niet waar zijn...ik zet m aan... pats blauw scherm en uit is het ding...
!@$%^&*( computers.....
Ik via de laptop van mijn husigenoot een schrale planning in elkaar gedraaid.. was natuurlijk ALLES kwijt...hele nacht mee bezig geweest 1,5 uur geslapen en toen melden op school.. een fantastische basis voor als je een check moet vliegen... dus ik overleggen met de examinator... en die zei dat ik prima mocht cancellen.. mwah prima... dus ik stond nog even buiten en toen bedacht ik me opeens dat ik de check toch wel erg graag wilde vliegen,,want stel dat ik t gewoon zou halen dan zou er niets aan de hand zijn en kon ik beginnen met CPL en dan de week erna naar huis.. klonk goed op dat moment dus naar binnen en toch vliegen.... Stomste wat ik had kunnen doen! was er helemaal niet bij en eigenlijk vrijwel niets lukte..
total FAIL..
ok,, dus recheck twee dagen later... enigzins nog steeds de stress in mijn lichaam want laptop deed t nog steeds niet was moe en de druk kwam opzetten dat ik deze check dan toch echt moest halen...falen was natuurlijk geen optie.. met de zenuwen in mijn lichaam ingestapt,, gaan vliegen.. ging aanzienlijk beter als de eerste poging maar nog steeds nekte de zenuwen mijn vlieggedrag en ging er alsnog van alles mis... kak! partial ..dus moest het onderdeel naderingen opnieuw doen.. iets wat voor deze week mijn specialiteit was... Met nu weer de stress van dat ik t moest halen omdat ik anders total fail zou hebben en de hele check overnieuw moest doen rondje gaan vliegen,,, en door die stress weer stomme foutjes gemaakt... onnodig,, niet logisch en vooral foutjes die ik nooit eerder had gemaakt en nooit zou maken.. dat deed ik nu dus wel...
Ding aan de grond gezet en met de moed in mijn knieen naar binnen om te worden afgemaakt...dat was ook zo want de instructeur begreep er ook niets van! Hij had aandachtig mijn syllabus doorgenomen en begreep niets van mijn vliegkunsten zoals ik die had laten zien... We gingen zitten en daar kwam de man met zijn verhaal... Ik had echt het gevoel dat ik niets goed kon doen op dat moment...voelde me ook steeds kleiner worden en moest me zelf al de hele week bij elkaar schrapen.. daar zat ik dan als een hoopje ellende.... een "acceptable pass".. ik had het dus gehaald maar wel marginaal... Ik wist niet of ik blij moest zijn of me rot moest voelen.. ik wist zelf immers ook dat ik veel beter kan presteren en heb gepresteerd en dat ik het dan op dat moment moest laten afweten.. wat een &^* week!!!
Maar goed.. de boel de boel laten,, wat is gebeurd is gebeurd... Iets waar ik niet trots op kan zijn..
maar goed.. we zitten hier om te leren en het kan niet altijd goed gaan , je hebt tenminste je check blablalablabla...
En dan nu het goede nieuws!:D
Gister begonnen met de befaamde CPL beurtjes.. de eerste 2 van een reeks van 5 waarbij CPL 5 de glorieuze eind check is waarna men haar of zijn wing zal krijgen uitgereikt! Hét moment waar menig vlieger vanaf dag 1 naar uit kijkt! De naam plaat wordt ingeruild voor een prachtig stukje goud glanzend metaal waaruit in één oogopslag blijkt dat je je vliegtraject hebt afgesloten en wat tevens je enkeltje Nederland is! Maandag mag ik oplijnen voor CPL 3 en 4 en dinsdag of woensdag verwacht ik mijn vliegkunsten te tonen aan de examinator die mij dan hopelijk na afloop een hand schud en het gouden vleugeltje op mijn borst speld..
Anyhow.. we zijn er dus nog niet.. dit worden nog vier dagen van hard werken, zweten en presteren! En dat ga ik nu dan dus ook doen! Dit weekend maximaal bijkomen van deze ellendige week en tegelijkertijd maximaal voorbereiden op het CPL examen. Vreemde balans..maar goed...
Het einde blijkt dan nu toch in zicht en verwacht dat dit mijn één na laatste post is.. hopelijk is de volgende post één met vleugels!
take care and keep you posted!
gr vanuit het ziedend hete Mesa.
